Wymowa „g” w języku szwedzkim

W tym tygodniu czas na wymowę! Wymowa jest jedną z najważniejszych i chyba też najtrudniejszych rzeczy w językach skandynawskich. Dlatego z pewnością warto poświęcić jej kilka chwil. A naszą przygodę rozpoczynamy od „g”, gdzie musimy zwrócić uwagę na trzy aspekty.

1. „G” przed samogłoskami e, y, ä, ö i będziemy zawsze wymawiać jako „j”,
   np. att ge – dawać
   en gymnastik – gimnastyka
   en gäst – gość
   att göra – robić
   att gilla – lubić
   
   
2. Zbitka „gj” występująca czasami na początku wyrazu
   W takim wypadku „g” nie czytamy i rozpoczynamy wymowę od dźwięku „j”,
   np. gjord – zrobiony
   
   • Warto też wiedzieć, że taka sama sytuacja występuje w zbitkach „dj”, „hj”, „lj”, gdzie również „d”, „h”, „l” nie są czytane i zaczynamy od „j”, np. ett djur – zwierzę
   ett ljus – światło
   ett hjärta – serce
   
   
3. „G” po „r” i „l” na końcu wyrazów. Tym razem „g” to również nie „g”. W podanych niżej przykładach wymowa „g” jest bliska dźwiękowi „i”. Mamy więc na przykład
   arg – zły [ari]
   en helg – weekend [heli]
   en älg – łoś [eli]
   
   Jednakże jeśli utworzymy formę określoną np. od rzeczownika en helg – helgen to „g” będzie wymawiane jako „j” i będziemy mieli [heljen]. Podobnie en älg – älgen [eljen].
   
   I to już wszystko o „g”. Wyposażeni w tę wiedzę będziecie teraz już wiedzieć jak się czyta nazwy szwedzkich miast i miejscowości jak np. Gävle, Helsingborg, no i oczywiście Göteborg.
   
   Powodzenia!
   Asia Kozik