Język norweski: folk, mennesker czy personer?

Ludzie – jedno słowo, miliony znaczeń (wyszło nieco poetycko). Pewnie wiecie już, że w języku norweskim istnieją aż trzy słowa, które nas określają i są to: folk, mennesker oraz personer. Jaka jest między nimi różnica? Na to pytanie postaram się odpowiedzieć poniżej.

Folk (ang. people)

Jest to luźne określenie, używane, gdy generalizujemy, mówimy ogólnie o grupie ludzi. Występuje ono w formie nieokreślonej liczby pojedynczej

Jeg bryr meg ikke om hva folk sier.
Nie obchodzi mnie, co mówią ludzie.

Nie dodajemy liczb do tego słowa, jednak możemy użyć mange/mye, czyli dużo/wiele.

Det var mye/mange folk på festen.
Na imprezie było dużo ludzi.

Uwaga! Słowo folk może oznaczać również grupa etniczna/narodowościowa, lud.

Samene er et folk med eget språk og egen kultur.
Samowie to grupa etnicza, mająca własny język i własną kulturę.

Mennesker

To neutralne określenie opisujące ludzi jako gatunek ludzki. Ważnym jest również, aby zapamiętać, że jeśli to określenie pojawia się w towarzystwie liczby, to dotyczy większej liczby osób (powyżej 100 000).

Mennesker har 32 tenner.
Ludzie (jako gatunek) mają 32 zęby (dot. dorosłych, wliczając również zęby mądrości).

Det bor 694 657 mennesker i Oslo.
W Oslo mieszka 694 657 ludzi.
Źródło: https://www.ssb.no/kommunefakta/oslo

Personer

To określenie dotyczy ludzi jako jednostek, osobowości, pojedynczych osób, które posiadają własną tożsamość, jak imię, PESEL itp. i w przeciwieństwie do słowa mennesker dotyczy mniejszej liczby osób (do 1000). W przypadku liczb pomiędzy 1000 a 100 000 używa się zarówno słowa mennesker, jak i personer.

De er veldige hyggelige personer.
Są bardzo miłymi ludźmi/osobami.

Bilen har plass til fem personer.
Samochód jest pięcioosobowy.

Mam nadzieję, że już wszystko dla was jasne. 🙂
Sylwia Nowak