Hej! Tym razem na warsztat bierzemy stopniowanie norweskiego przymiotnika. Brzmi nieco przerażająco, ale nie taki diabeł straszny jak go malują. Chodźcie, wszystko wam wytłumaczę.
1. Stopniowanie regularne
Pierwsza grupa, którą rozpracujemy to przymiotniki, które stopniujemy regularnie.
Stopnień wyższy: końcówka -ere
Stopień najwyższy: końcówka -est
kald – kaldere – kaldest
zimny – zimniejszy – najzimniejszy
varm – varmere – varmest
ciepły – cieplejszy – najcieplejszy
2. Przymiotniki zakończone na -ig
Jeśli przymiotnik kończy się na -ig, to dodajemy do nich następujące końcówki:
Stopnień wyższy: końcówka -ere
Stopień najwyższy: końcówka -st
hyggelig – hyggeligere – hyggeligst
miły – milszy – najmilszy
vanskelig – vanskeligere – vanskeligst
trudny – trudniejszy – najtrudniejszy
3. Przymiotniki zakończone na -el, -en, -er
W przypadku przymiotników zakończonych na -el, -en, -er sprawa jest nieco bardziej skomplikowana, gdyż zanim dodamy do nich odpowiednią końcówkę, musimy najpierw usunąć przedostatnie -e, w ten sposób: el → le, en → ne, er→ re. Ponadto musimy pamiętać o tym, że jeśli przymiotnik zawiera dwie takie same spółgłoski, to stopniując go, redukujemy jedną z nich.
Stopnień wyższy: końcówka -ere
Stopień najwyższy: końcówka -est
enkel – enklere – enklest
prosty – prostszy – najprostszy
moden – modnere – modnest
dojrzały – dojrzalszy – najdojrzalszy
4. Stopniowanie nieregularne
Niestety, jak się pewnie domyślacie, jeśli coś odmienia się nieregularnie, to musimy nauczyć się tego na pamięć. Oto mini-lista najważniejszych przymiotników:
god – bedre – best
dobry – lepszy – najlepszy
vond – verre – verst
zły – gorszy – najgorszy
lang – lengre – lengst
długi – dłuższy – najdłuższy
liten – mindre – minst
mały – mniejszy – najmniejszy
stor – større – størst
duży – większy – największy
ung – yngre – yngst
młody – młodszy – najmłodszy
gammel – eldre – eldst
stary – starszy – najstarszy
tung – tyngre – tyngst
ciężki – cięższy – najcięższy
5. Stopniowanie opisowe
Niektóre przymiotniki stopniujemy opisowo za pomocą słów mer (bardziej) oraz mest (najbardziej). Należą do nich:
– przymiotniki zakończone na -sk (najczęściej opisujące narodowość)
– przymiotniki wielosylabowe
– przymiotniki pochodzenia obcego
– przymiotniki zakończone na -e
Stopnień wyższy: mer + przymiotnik
Stopień najwyższy: mest + przymiotnik
fantastisk – mer fantastisk – mest fantastisk
fantastyczny – bardziej fantastyczny – najbardziej fantastyczny
spesiell – mer spesiell – mest spesiell
specjalny – bardziej specjalny – najbardziej specjalny
Mam nadzieję, że rozjaśniłam wam ten temat.
Do przeczytania za tydzień!
Sylwia Nowak
