O wewnętrznych stereotypach w Szwecji
Jak w każdym kraju, również w Szwecji krążą różne stereotypy. W dzisiejszym poście postaramy się opowiedzieć co nieco właśnie o wewnętrznych stereotypach w Szwecji. Oczywiście warto patrzeć na nie z przymrużeniem oka – w końcu to tylko uproszczenia, które potrafią czasem być krzywdzące. Jednak jako element szwedzkiej kultury są one na pewno warte poznania!
Zacząć możemy od stolicy, wokół której, jak chyba w wielu innych krajów, narosło sporo stereotypów. Stockholmare, czyli mieszkańcy Sztokholmu, są stereotypowo wiecznie spieszącymi się gdzieś ignorantami, dla których Sztokholm jest centralnym punktem świata i którzy patrzą z góry na całą resztę Szwecji. Powstało nawet pejoratywne określenie en nollåtta, czyli zero-ósemka, określające mieszkańców stolicy, które pochodzi od kodu pocztowego Sztokholmu, czyli właśnie 08.
Nieco podobne stereotypy możemy znaleźć na południu kraju, w Skåne. Mieszkańcy regionu, może z racji tego, że są geograficznie bliżej reszty Europy, są uważani za nieco zarozumiałych, bardziej „kontynentalnych” i światowych, a przy tym negatywnie postrzegających obcych, czy to z innych krajów, czy z pozostałych części Szwecji.
Nieco przyjemniejsze są stereotypy o mieszkańcach Göteborga. Są oni uważani za wiecznie uśmiechniętych, wesołych i nietypowo jak na Szwedów gadatliwych. Ich przeciwieństwem byliby mieszkańcy północnej Szwecji, m.in. Norrland (stereotypowo wszystko w północnej części kraju to właśnie region Norrland, chociaż jeśli trochę bliżej spojrzeć na mapę, to niekoniecznie tak jest) – silni i twardzi, ale komunikujący się raczej pojedynczymi mruknięciami i słowami niż pełnymi zdaniami, dla których więcej niż jedna osoba to już tłum.
Ciekawe jest też, jak dialekt bywa łączony z postrzeganiem mieszkańców danego regionu. Najbardziej typowym przykładem jest tutaj chyba skånska, czyli skański, który przez wielu Szwedów uważany jest za brzydki. Jeśli chcesz posłuchać więcej o szwedzkich dialektach i stereotypach z nimi związanych, sprawdź np. program Svenska förklarad. Znalazła się w nim również mapa, w której prezentowane są rozmaite stereotypy na temat dialektów:
A poniżej tłumaczenie przymiotników:
mysig – przytulny, przyjemny
charmig – czarujący
rolig – zabawny
gullig – słodki, uroczy
grötig – chrapliwy, niewyraźny
sexig – seksowny
vacker – ładny
gnällig – zrzędliwy
dryg – upierdliwy, irytujący
bonnig – prostacki
härlig – piękny