Tryb rozkazujący w języku duńskim

Dzisiaj pod lupę bierzemy tryb rozkazujący, czyli tak zwany imperatyw. Stosujemy go wtedy, gdy chcemy wydać komuś polecenie, zakaz, rozkaz czy prośbę. Jak wyrazić to po duńsku?

Tryb rozkazujący w języku duńskim tworzymy standardowy poprzez usunięcie końcówki -e.

Gdy temat czasownika ma dwie takie same spółgłoski, jedna z nich ulega redukcji, czyli w tym przypadku usuwamy końcówkę np. -me, -pe, -de.

Istnieje też niewielka grupa czasowników, która nie kończy się na standardową literę -e. Wówczas tryb rozkazujący wygląda praktycznie tak samo jak bezokolicznik.

Zwróć jednak uwagę, że forma czasownika bezokolicznikowego zawsze posiada „at”, które tracimy przy tworzeniu trybu rozkazującego.

Czas rozkazujący może w niektórych sytuacjach wydawać się dość niegrzeczny. Możemy więc w alternatywny sposób wyrazić nasze prośby czy rozkazy, np.

– poprzez uprzednie użycie wyrazu „undskyld”
– lub skorzystania z formuł typu: „vil du ikke” , „vil du godt” , ”vil du være så sød”

Martyna Kaczmarska