Dzisiaj pod lupę bierzemy tryb rozkazujący, czyli tak zwany imperatyw. Stosujemy go wtedy, gdy chcemy wydać komuś polecenie, zakaz, rozkaz czy prośbę. Jak wyrazić to po duńsku?
Tryb rozkazujący w języku duńskim tworzymy standardowy poprzez usunięcie końcówki -e.
Gdy temat czasownika ma dwie takie same spółgłoski, jedna z nich ulega redukcji, czyli w tym przypadku usuwamy końcówkę np. -me, -pe, -de.
Istnieje też niewielka grupa czasowników, która nie kończy się na standardową literę -e. Wówczas tryb rozkazujący wygląda praktycznie tak samo jak bezokolicznik.
Zwróć jednak uwagę, że forma czasownika bezokolicznikowego zawsze posiada „at”, które tracimy przy tworzeniu trybu rozkazującego.
Czas rozkazujący może w niektórych sytuacjach wydawać się dość niegrzeczny. Możemy więc w alternatywny sposób wyrazić nasze prośby czy rozkazy, np.
– poprzez uprzednie użycie wyrazu „undskyld”
– lub skorzystania z formuł typu: „vil du ikke” , „vil du godt” , ”vil du være så sød”
Martyna Kaczmarska
