Tryb rozkazujący w języku szwedzkim

W tym tygodniu nadszedł czas na gramatykę, bierzemy na warsztat tryb rozkazujący. Czasowniki w języku szwedzkim dzielimy na 4 grupy (tak zwane grupy koniugacyjne). Warto wiedzieć, że tryb rozkazujący jest też nazywany tematem czasownika. W zależności od tego do jakiej grupy należy dany czasownik, jego tryb rozkazujący może wyglądać w następujący sposób.

  1. Koniugacja 1 (czasowniki – ar)

    W tej grupie temat czasownika, a więc jego tryb rozkazujący jest jednocześnie bezokolicznikiem.
    W czasie teraźniejszym czasownik otrzymuje końcówkę – ar.

    att tala – bezokolicznik, mówić
    jag talar – czas teraźniejszy
    tala! – tryb rozkazujący (temat)

    att städa – bezokolicznik, sprzątać
    jag städar – czas teraźniejszy
    städa! – tryb rozkazujący (temat)

  2. Koniugacja 2 (czasowniki – er)

    W przypadku tej grupy tryb rozkazujący (temat) nie jest jednocześnie bezokolicznikiem czasownika.
    W czasie teraźniejszym czasownik ma końcówkę – er.

    att stänga – zamykać
    jag stänger – czas teraźniejszy
    stäng! – tryb rozkazujący (temat)

    att köpa – kupować
    jag köper – czas teraźniejszy
    köp! – tryb rozkazujący (temat)

    Można więc łatwo zauważyć, że tryb rozkazujący otrzymamy odcinając końcówkę -er od formy czasownika w czasie teraźniejszym.

    Warto też wspomnieć o takich czasownikach jak na przykład czasownik att köra – prowadzić auto. W czasie teraźniejszym czasownik ma formę – kör, nie dodajemy więc żadnej końcówki, tylko ucinamy końcówkę – a. Forma kör będzie jednocześnie formą trybu rozkazującego.

    att köra
    jag kör – czas teraźniejszy
    kör! – tryb rozkazujący (temat)

    att göra – robić
    jag gör – czas teraźniejszy
    gör! – tryb rozkazujący (temat)

    Przy okazji tej grupy warto też wspomnieć, że dzieli się ona na dwie podgrupy (a, b) w zależności od tego czy temat kończy się na spółgłoskę dźwięczną czy bezdźwięczną. Nie jest to jednak potrzebne przy tworzeniu trybu rozkazującego, przyda się dopiero przy stworzeniu form czasownika w czasach przeszłych.

  3. Koniugacja 3

    W tej grupie znajdują się czasowniki tak zwane kortverb czyli po prostu krótkie (kort – krótki). Tryb rozkazujący (temat) jest jednocześnie bezokolicznikiem, a w czasie teraźniejszym czasownik otrzymuje końcówkę – r.

    att sy – szyć
    jag syr – czas teraźniejszy
    sy! – tryb rozkazujący (temat)

    att bo – mieszkać
    jag bor – tryb rozkazujący
    bo! – tryb rozkazujący (temat)

  4. Koniugacja 4

    To czasowniki, które posiadają nieregularne formy czasu przeszłego. W czasie teraźniejszym dostają końcówkę – er, a tryb rozkazujący nie pokrywa się z bezokolicznikiem.

    att skriva – pisać
    jag skriver – czas teraźniejszy
    skriv – tryb rozkazujący (temat)

    att springa – biegać
    jag springer – czas teraźniejszy
    spring! – tryb rozkazujący (temat)

    W grupie czasowników nieregularnych mogą być też takie, które kończą się na inną samogłoskę niż – a. W takim wypadku tryb rozkazujący pokrywa się z bezokolicznikiem, a formę czasu teraźniejszego tworzymy przez dodanie końcówki – r.

    att gå – iść
    jag går – czas teraźniejszy
    gå! – tryb rozkazujący (temat)

    att se – widzieć
    jag ser – czas teraźniejszy
    se! – tryb rozkazujący (temat)

    Jak grzecznie zapytać o coś po szwedzku?

    Trybu rozkazującego możemy użyć, aby kogoś o coś poprosić np. Stäng fönstret! – Zamknij okno! Nie jest to jednak najgrzeczniejszy sposób na wyrażenie swojej prośby.

    Możemy dodać na przykład dodać słówko tack – dziękuję. Zdanie Stäng fönstret, tack. będzie już brzmiało lepiej, ale po szwedzku jesteśmy w stanie wyrazić to jeszcze grzeczniej.

    Możemy w tym miejscu użyć czasownika modalnego att kunna (móc, umieć, potrafić). Zdanie brzmiałoby wtedy Kan du stänga fönstret? – Czy możesz zamknąć okno?

    Można użyć też innego czasownika modalnego tzn. czasownika att få (mieć pozwolenie). Gdy użyjemy tego czasownika i powiemy na przykład Får jag stänga fönstret? – Czy mogę/czy mam pozwolenie/czy wolno mi otworzyć okno?, otrzymamy bardzo grzeczne pytanie.

    Czasami można zobaczyć, że Szwedzi dodają w takich zdaniach słówko kanske (być może, może). Zdanie Kan du kanske stänga fönstret? – Czy być może możesz otworzyć okno? będzie jeszcze bardziej stonowane i zachowawcze.

    Asia Kozik