Znaki interpunkcyjne w języku szwedzkim
Interpunkcja to ważna sprawa – nie tylko w polskim! Dlatego dzisiaj trochę o tym, jak nazwać znaki interpunkcyjne w języku szwedzkim.
Znaki interpunkcyjne w języku szwedzkim:
ett semikolon – średnik
ett kolon – dwukropek
tre punkter – wielokropek
ett utropstecken – wykrzyknik
ett frågetecken – pytajnik
en punkt – kropka
ett citattecken – cudzysłów
en komma – przecinek
ett bindestreck – dywiz
ett tankestreck – myślnik
Warto przy okazji wspomnieć, że znaki interpunkcyjne takie jak przecinek nie są w szwedzkim aż tak często używane, jak w polskim i np. przecinków zobaczymy raczej w szwedzkim tekście sporo mniej niż polskim. Nie muszą one stać m.in. przed zdaniami podrzędnymi, np. mówię, że jest ładna pogoda – jag säger att vädret är vackert, zastanawiam się, czy masz czas – jag undrar om du har tid, jestem wesoły_a, ponieważ mam dzisiaj wolne – jag är glad eftersom jag är ledig idag. Jak więc widać, polski jest pod kątem interpunkcji bardziej rygorystyczny.
Nie znaczy to jednak, że przecinki nie są ważne – różnica między takimi zdaniami jak chociażby vi ska äta, morfar (będziemy jedli, dziadku) i vi ska äta morfar (będziemy jedli dziadka) jest zasadnicza!