Jakie językowe pułapki czyhają na nas podczas nauki szwedzkiego? I co ważniejsze – jak ich uniknąć? Odpowiedzi na te pytania znajdziesz poniżej – 5 błędów, które popełniasz w języku szwedzkim!
Szyk zdania
Jest to chyba jeden z elementów języka, którego przyswojenie potrafi zająć najwięcej czasu. A to m.in. przez tak zwaną zasadę V2 – oznacza ona, że w schemacie zdania oznajmującego czasownik jest na drugim miejscu. Pierwsze miejsce zajmuje tzw. fundament, czyli często podmiot, ale uwaga, bo na miejsce fundamentu może „wskoczyć” zupełnie inna część zdania, np. okolicznik czasu czy miejsca. Czasownik jest bezpośrednio po nim, a potem dopiero potem mamy podmiot. Wygląda to w praktyce np. tak:
- Jag går på bio klockan fem – idę do kina o piątej, ale:
- klockan fem går jag på bio – o piątej idę do kina (nie
klockan fem jag går) - Man äter mycket fisk i Sverige – je się dużo ryb w Szwecji, ale:
- I Sverige äter man mycket fisk – w Szwecji je się dużo ryb (nie
i Sverige man äter)
Warto o tym pamiętać i przestawić miejscem czasownik z podmiotem, kiedy jest taka potrzeba!
Odmiana zaimka zwrotnego „sig”
To chyba jeden z nielicznych przypadków, kiedy szwedzka odmiana jest bardziej rozbudowana od polskiej! Zaimek sig odpowiada mniej więcej polskiemu się, czyli pokazuje, że czynność odnosi się do nas samych. W szwedzkim jednak, w przeciwieństwie do polskiego, jest odmienny. Widać to w takich frazach jak:
- Ja myję się – jag tvättar mig
- Ty myjesz się – du tvättar dig
- On/ona myje się – han/hon tvättar sig
Słówka där oraz dit
Tutaj problem może wynikać z tego, że tłumaczenie na polski niekoniecznie zawsze oddaje różnicę między tymi słówkami. Där oznacza gdzie w kontekście tego, gdzie dane miejsce się znajduje – det är en restaurang där jag gärna äter – to restauracja, gdzie chętnie jem. Dit też możemy często przetłumaczyć jako gdzie, ale tu już mówimy o miejscu w kontekście celu, np. det är en plats dit jag ofta kommer – to miejsce, gdzie często przychodzę.
Słówka var oraz vart
Tutaj sprawa ma się podobnie, co w poprzednim przykładzie, tylko tym razem chodzi o słówka używane w pytaniach. Var to słówko pytające gdzie w odniesieniu do miejsca, np. var är du? – gdzie jesteś? Vart też możemy przetłumaczyć jako gdzie (albo dokąd) i odnosi się nie do tego, gdzie jesteśmy, a raczej do tego, gdzie się kierujemy, np. vart går du? – gdzie/dokąd idziesz?
De oraz dem
W tym przypadku z kolei mylące może być to, że oba słowa wymawiamy tak samo – jako dom. Są to jednak wbrew pozorom dwie różne formy – de to forma mianownika, a dem – dopełnienia. Różnicę widać chociażby w zdaniach:
- De träffade mig – oni spotkali mnie
- Jag träffade dem – ja spotkałem_am ich.
