Język duński: Zaimki wskazujące

Zaimki wskazujące

demonstrative pronominer

Zaimek wskazujący zazwyczaj występuje przed rzeczownikiem, ale może też czasami występować osobno. Jego użycie pozwala nam wskazać dany przedmiot/osobę lub coś podkreślić. 

Zaimki odmieniają się w zależności od liczby i rodzaju rzeczownika, którego dotyczą. 

• • przy rzeczownikach w l. pojedynczej rodzaju nienijakiego (rodzajnik en) używamy den (ta,ten), denne/den her (ta tu, ten tu) oraz den der (ta tam, ten tam)
  • przy rzeczownikach w l. pojedynczej rodzaju nijakiego (rodzajnik et) używamy det (to), dette/det her (to tu) oraz den der (to tam)
  • przy rzeczownikach w l. mnogiej używamy de (te, ci), disse/de her (te tu, ci tu) oraz de der (te tam, ci tam)

Występują zaimki wskazujące bliższe (np. den her) oraz dalsze (np. den der). Rzeczownik zawsze występuje po zaimku wskazującym w formie podstawowej (w przypadku liczby pojedynczej) lub po prostu w formie nieokreślonej (w przypadku liczby mnogiej).

Eksempler:

UTRUM

 Giv mig den bog. – Daj mi tą książkę.

Kan du vise mig den her avis, som du læser? – Czy możesz pokazać mi tą (tu) gazetę, którą czytasz?

Denne avis er kedelig. – Ta (tu) gazeta jest nudna.

Den der kjole har jeg købt i Spanien. – Tamtą sukienkę kupiłam w Hiszpanii.

NEUTRUM

Det ord er svært. – To słowo jest trudne

Det her hus er meget stort. – Ten (tu) dom jest bardzo duży.

Dette æble er saftigt. – To (tu) jabłko jest soczyste.

Det der træ er meget højt. – Tamto drzewo jest bardzo wysokie.

FLERTAL

De gaver er fra mine venner. – Te prezenty sa od moich przyjaciół.

Kig på de her blomster! – Spójrz na te (tu) kwiaty!

Disse drenge er mine brødre. – Ci (tu) chłopcy są moimi braćmi.

De der mennesker er udenlandske studerende. – Tamci ludzie to zagraniczni studenci.

Natalia Szymańska