Język norweski: forma określona w liczbie pojedynczej
Hej! W zeszłym tygodniu poruszyliśmy jeden z gramatycznych tematów i postanowiliśmy dalej iść tym tropem. Padło na formę określoną liczby pojedynczej. Dla wielu z was jej tworzenie stanowi nie lada wyzwanie, więc ruszamy na pomoc.
Liczba pojedyncza
1) Sprawa jest bardzo prosta, jeśli rzeczownik jest rodzaju męskiego, dodajemy do niego końcówkę –en, żeńskiego -ei i nijakiego -et, jak na przykładach poniżej:
en far – faren
ei mor – mora
et barn – barnet
2) Jeżeli jednak dany rzeczownik kończy się na -e, to w rodzaju męskim i nijakim dopisujemy jedynie brakującą literę, a w rodzaju żeńskim zamieniamy -e na -a:
en kaffe – kaffen
ei kvinne – kvinna
et teppe – teppet
Uwaga! Należy jednak pamiętać, że dopisujemy końcówki, jak w punkcie pierwszym, jeśli mamy do czynienia z -e akcentowanym:
en idé – ideen
et kne – kneet
3) Jeżeli nasze słowo kończy się na samogłoskę i -m, to podwajamy -m dodając końcówkę:
en drøm – drømmen
et medlem – medlemmet
4) Z kolei jeśli rzeczownik kończy się na -ium lub -um, to odejmujemy od niego -um przed dodaniem końcówki:
et jubileum – jubileet
et studium – studiet
Nie taki diabeł straszny, prawda?
Sylwia Nowak