Język norweski: forma określona w liczbie pojedynczej

Hej! W zeszłym tygodniu poruszyliśmy jeden z gramatycznych tematów i postanowiliśmy dalej iść tym tropem. Padło na formę określoną liczby pojedynczej. Dla wielu z was jej tworzenie stanowi nie lada wyzwanie, więc ruszamy na pomoc.

Liczba pojedyncza

1) Sprawa jest bardzo prosta, jeśli rzeczownik jest rodzaju męskiego, dodajemy do niego końcówkę –en, żeńskiego -ei i nijakiego -et, jak na przykładach poniżej:

en far – faren
ei mor – mora
et barn – barnet

2) Jeżeli jednak dany rzeczownik kończy się na -e, to w rodzaju męskim i nijakim dopisujemy jedynie brakującą literę, a w rodzaju żeńskim zamieniamy -e na -a:

en kaffe – kaffen
ei kvinne – kvinna
et teppe – teppet

Uwaga! Należy jednak pamiętać, że dopisujemy końcówki, jak w punkcie pierwszym, jeśli mamy do czynienia z -e akcentowanym:

en idé – ideen
et kne – kneet

3) Jeżeli nasze słowo kończy się na samogłoskę i -m, to podwajamy -m dodając końcówkę:

en drøm – drømmen
et medlem – medlemmet

4) Z kolei jeśli rzeczownik kończy się na -ium lub -um, to odejmujemy od niego -um przed dodaniem końcówki:

et jubileum – jubileet
et studium – studiet

Nie taki diabeł straszny, prawda?
Sylwia Nowak