Norweskie czasowniki nieregularne
Czas na kolejne zagadnienie gramatyczne na naszym blogu i tym razem będą to norweskie czasowniki nieregularne. Dla wielu osób jest to jeden z trudniejszych tematów, ponieważ czasowników trzeba nauczyć się niestety na pamięć. Jednak znajomość nieregularnych form jest bardzo ważna w codziennej komunikacji. W dzisiejszym poście znajdziesz odmianę najważniejszych czasowników nieregularnych.
Czasowniki dzielimy na mocne (sterke) oraz słabe (svake). W czasach przeszłych czasowniki słabe tworzą się w sposób regularny, poprzez dodanie odpowiedniej końcówki. Natomiast czasowniki mocne tworzą formę przeszłą zmieniając samogłoskę, a nie końcówkę i to właśnie nimi dzisiaj się zajmiemy. Tak jak już pisaliśmy wcześniej – norweskich czasowników nieregularnych należy nauczyć się na pamięć, dlatego że nie ma konkretnych zasad ich odmiany w czasie przeszłym.
Poniżej znajdziesz listę najczęściej używanych czasowników nieregularnych. Czasowniki występują kolejno w bezokoliczniku (infinitiv), czasie teraźniejszym (presens) oraz w czasach preteritum i presens perfektum:
- å være (być) – er – var – vært
- å bli (stać się) – blir – ble – blitt
- å dra (jechać) – drar – dro – dratt
- å drikke (pić) – drikker – drakk – drukket
- å finne (znaleźć) – finner – fant – funnet
- å forstå (rozumieć) – forstår – forsto – forstått
- å fortelle (opowiadać) – forteller – fortalte – fortalt
- å få (dostać) – får – fikk – fått
- å gi (dać) – gir – ga – gitt
- å gjøre (robić) – gjør – gjorde – gjort
- å gå (iść) – går – gikk – gått
- å ha (mieć) – har – hadde – hatt
- å hjelpe (pomagać) – hjelper – hjalp – hjulpet
- å komme (przyjść) – kommer – kom – kommet
- å legge (kłaść) – legger – la – lagt
- å ligge (leżeć) – ligger – lå – ligget
- å møte (spotykać) – møter – møtte – møtt
- å se (widzieć) – ser – så – sett
- å selge (sprzedawać) – selger – solgte – solgt
- å si (mówić) – sier – sa – sagt
- å sitte (siedzieć) – sitter – satt – sittet
- å skrive (pisać) – skriver – skrev – skrevet
- å sove (spać) – sover – sov – sovet
- å spørre (pytać) – spør – spurte – spurt
- å stå (stać) – står – sto – stått
- å ta (wziąć) – tar – tok – tatt
- å treffe (spotkać, trafić) – treffer – traff – truffet
- å velge (wybierać) – velger – valgte – valgt
