Transitiva och intransitivia verb

Transitiva och intransitiva verb

Czasowniki przechodnie i nieprzechodnie to temat, który przy nauce szwedzkiego może sprawić nieco problemów, dlatego w tym poście wzięliśmy go na warsztat.
Hej! Dzisiaj na blogu trochę gramatyki – garść informacji o tym, co po szwedzku nazywamy transitiva och intransitiva verb, a po polsku – czasownikami przechodnimi i nieprzechodnimi. Z doświadczenia wiem, że potrafią one sprawiać trudności, bo są do siebie dosyć podobne, ale jednak mają nieco inne funkcje. A czym się różnią? O tym poniżej!

Zaczynając od teorii: czasownikami przechodnimi nazywamy te czasowniki, które mogą posiadać dopełnienie, a nieprzechodnimi – te, które dopełnienia mieć nie mogą. Najłatwiej można to zobaczyć na przykładach – czasownik „sitta” (siedzieć) jest w szwedzkim nieprzechodni i zdanie „jag sitter” (siedzę) jest w porządku i nie można do niego dodać dopełnienia. Słówko „sätta” (siadać/kłaść) jest z kolei przechodnie i zdanie „jag sätter” jest niekompletne – należałoby jeszcze dodać jakieś dopełnienie, np. „jag sätter mig på stolen” (siadam na krześle), „jag sätter boken på hyllan” (kładę książkę na krześle) itp.

Takich par transitiva och intransitiva verb czasowników przechodnich i nieprzechodnich jest w szwedzkim całkiem sporo – poniżej znajdziecie kilka najważniejszych:

  • stå (siedzieć) – ställa (stawiać)
    Jag står (stoję) – Jag ställer ryggsäcken på golvet – stawiam plecak na podłodze
  • ligga (leżeć) – lägga (kłaść)
    Jag ligger (leżę) – Jag lägger mig på sängen (kładę się na łóżku)
  • vakna (obudzić się) – väcka (obudzić)
    Jag vaknar kl. 7 (budzę się o 7) – Väckarklockan väcker mig kl. 7 (budzik budzi mnie o 7)
  • sova (spać) – söva (usypiać)
    Jag sover hela natten (śpię całą noc) – Modern försöker söva barnet (matka próbuje uśpić dziecko)
  • brinna (palić się) – bränna (zapalić/oparzyć się)
    Trä brinner (drewno pali się) – Det är lätt att bränna sig när man stryker (łatwo oparzyć się przy prasowaniu)
  • slockna (gasnąć) – slocka (gasić)
    Ljusen slocknar (świece gasną) – Jag slocknar ljusen (gaszę świecę)
Jak więc widać, często te czasowniki są do siebie dosyć podobne. Warto też pamiętać, że chociaż w przykładach używałem ich w bezokoliczniku albo czasie presens, to spora część z nich odmienia się nieregularnie! Nie jest to więc taka łatwa sprawa, ale mam nadzieję, że po przeczytaniu tego posta wiecie już, na czym polega różnica i na co warto zwracać uwagę 😊

Oczywiście po więcej szwedzkich porad i ciekawostek zapraszam na mesterowego Instagrama oraz na grupę Nauka szwedzkiego na Facebooku.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *