Co by było gdyby… czyli kilka słów o tym, jak się tworzy tryb przypuszczający w duńskim.
Tryb przypuszczający w duńskim (duń. forestillende måde) używany jest aby wyrazić możliwość, przypuszczenie, niepewność lub podkreślić nierealność sytuacji. Tworzymy go:
- poprzez użycie czasowników w czasie przeszłym prostym → gdy mówimy o teraźniejszości/przyszłości
np. Hvis jeg var konge, boede jeg i et slot. – Gdybym był królem, mieszkałbym w zamku.
Hvis jeg vidste det, sagde jeg det til hende. – Gdybym o tym wiedziała, powiedziałabym jej.
Havde du måske lidt tid på lørdag? – Miałbyś może trochę czasu w sobotę?
- poprzez użycie czasowników w czasie zaprzeszłym → gdy mówimy o przeszłości
np. Hvis hun havde kendt ham da hun var ung, havde hun giftet sig med ham. – Gdyby znała go, jak była młoda, wyszłaby za niego.
Hvis jeg havde fortalt dig hemmeligheden, havde jeg brudt reglerne. – Gdybym wyjawił ci sekret, złamałbym zasady.
- przy użyciu czasowników modalnych kan lub skal odmienionych w czasie przeszłym prostym i bezokoliczników:
- kunne + bezokolicznik czasu teraźniejszego lub przeszłego
np. Hvis du var med, kunne du måske hjælpe os. – Gdybyś była z nami, może byś nam pomogła.
Kunne jeg låne 1000 kroner? – Mógłbym pożyczyć 1000 koron?
- skulle + bezokolicznik czasu teraźniejszego lub przeszłego
np. Hvad skulle vi sige til dem? – Co mielibyśmy im powiedzieć?
Det sker oftere, end man skulle tro. – Zdarza się to częściej, niż mogłoby się wydawać.
Często w zdaniach w trybie przypuszczającym pojawiają się przysłówki takie jak na przykład sikkert (na pewno), bare (tylko), nok (pewnie) czy måske (może).
Więcej o duńskiej kulturze, słownictwie i gramatyce znajdziesz na naszej grupie na facebooku i innych wpisach na blogu.
Zapraszamy też na naszego instagrama.
