Jakie słówka warto znać, jeśli chodzi o zawody po szwedzku? Odpowiedź znajdziesz w dzisiejszym poście!
Kilka słów wstępu: często nazwy zawodów tworzymy przez dodanie końcówki -are, która sygnalizuje, że mówimy o wykonawcy jakiejś czynności. Tak więc od czasownika att läka – leczyć mamy en läkare – lekarz, od att måla – malować – en målare – malarz, od att träna – trenować – en tränare – trener itp.
Co ciekawe, chociaż u nas coraz częściej mówi się o stosowaniu feminatywów, a więc form żeńskich nazw zawodów, jak dyrektorka zamiast pani dyrektor itp., to w szwedzkim tendencja jest dokładnie odwrotna. Kiedyś powszechny był podział na formę męską i żeńską, który jednak dziś już zanika, np. kiedyś na pana nauczyciela mówiono en lärare, a na nauczycielkę – en lärarinna, a dzisiaj niezależnie od płci używa się tej pierwszej formy, czyli en lärare.
Ciekawostka – na przykład taki wyraz sjuksköterska też odnosi się zarówno do pielęgniarek jak i pielęgniarzy, chociaż końcówka -ska była dawniej zarezerwowana dla kobiet.
A na dole znajdziesz przykładowe zawody po szwedzku:
- läkare – lekarz
- målare – malarz
- tränare – trener
- skådespelare – aktor
- författare – pisarz
- bagare – piekarz
- bokförare – księgowy
- musiker – muzyk
- chaufför – kierowca, np. en busschaufför – kierowca autobusu
- jurist – prawnik
- advokat – adwokat
- polis – policjant
- brandman – strażak
- politiker – polityk
- översättare – tłumacz
- soldat – żołnierz
- frisör – fryzjer
- kock – kucharz
- servitör – kelner
- journalist – dziennikarz
- arkitekt – architekt
Warto też pamiętać, że chociaż praktycznie wszystkie zawody mają rodzajnik en, to w zdaniu go nie używamy – jestem nauczycielem to więc po szwedzku jag är lärare, ona pracuje jako muzyczka – hon jobbar som musiker itp.
