W dzisiejszym wpisie prezentujemy duński alfabet. Wymowa poszczególnych głosek to podstawowa umiejętność, którą nabywamy podczas nauki nowego języka obcego. Dlatego jeśli zaczynasz przygodę z duńskim, warto zapoznać się z alfabetem. Poniżej znajdziesz o nim podstawowe informacje.
Duński alfabet składa się z 29 liter: 20 spółgłosek i 9 samogłosek i ma o 3 litery więcej niż angielski alfabet. Na końcu znajdują się samogłoski charakterystyczne dla języków skandynawskich: æ, ø i å, natomiast głoska ø występuje tylko w duńskim i norweskim alfabecie.
Duńśki alfabet:
- Aa
- Bb
- Cc
- Dd
- Ee
- Ff
- Gg
- Hh
- Ii
- Jj
- Kk
- Ll
- Mm
- Nn
- Oo
- Pp
- Rr
- Ss
- Tt
- Uu
- Vv
- Ww
- Xx
- Yy
- Zz
- Ææ
- Øø
- Åå
Wymowę alfabetu znajdziesz pod tym linkiem w pliku dźwiękowym Alfabetet.
Samogłoski
Język duński jest językiem samogłosek, a oznacza to że mają one bardzo duże znaczenie przy wymawianiu słów. Całkowita liczba wariantów wymowy 9 samogłosek wynosi 41. Dzieje się tak dlatego, że samogłoski mogą być wymawiane jako długie bądź krótkie dźwięki. W duńskim występuje stød, czyli zwarcie krtaniowe, co również zmienia nam wariant wymowy danej samogłoski. Stød jest trudny do nauczenia się, ale służymy pomocą na naszych kursach!
Niektóre samogłoski stanowią samo w sobie słowo. Są to literki ø oraz å. Słowo en ø oznacza wyspa, natomiast en å oznacza strumień.
Spółgłoski
W duńskim mamy również do czynienia z podwójnymi spółgłoskami, np. w wyrazach lille og ikke. Czasami trudno jest wyłapać, czy dane słowo zapisuje się jedną literą czy podwójną spółgłoską. Litery najczęściej występujące w języku duńskim to samogłoska e oraz spółgłoski n, r i d. Najrzadziej występują spółgłoski: q, w, x oraz z.
