Nieme głoski w norweskim mogą być dla wielu osób trudnością, szczególnie na początku nauki. Dlatego w dzisiejszym poście, chcielibyśmy przybliżyć Ci ten temat.
Dwa rodzaje błędów
Najczęstszym błędem jest to, że zapominamy zapisać nieme głoski. Przykładowo, często zdarza się, że zapisujemy ❌ stunn zamiast ✅ stund (chwila, moment) oraz ❌ jøre zamiast ✅ gjøre (robić). Działa to również w drugą stronę… Dodajemy literę, ponieważ myślimy, że w słowie znajduje się niema głoska, np. ❌ skildt, zamiast ✅ skilt (rozwiedziony).
Często mamy do czynienia ze szczególnym rodzajem błędu, gdy w języku występuje dźwięk zapisany jedną z kilku możliwych kombinacji liter. Zdarza się, że użytkownik języka wybiera błędną kombinację z o jedną literą za dużo, np. ❌ skjelden, zamiast ✅ sjelden (rzadko). Nieme głoski w norweskim potrafią być podstępne, dlatego skupmy się teraz na konkretnych przykładach.
Nieme D
D może stać się nieme, gdy jest połączone z literą -t, np. godt (dobry, dobrze). Litera D zanika także w zbitce -rd: jord (ziemia) czy gjorde (robiła/em). Dodatkowo litera D szczególnie często zanika w połączeniu z -n oraz -l, np. skynde (spieszyć), kveld (wieczór). D staje się nieme, gdy jest zakończone imiesłowem czasu teraźniejszego -ende.
Obejrzyj również nasz film odnośnie niemego D – TUTAJ.
Nieme E
E staje się nieme w czasownikach zakończonych na -es, np. finnes i fins (znajdować się), synes i syns (uważać).
Nieme G
G w słowach zakończonych na -ig i -lig nie jest wymawiane: billig (tani), kjølig (chłodny) . To samo dotyczy G, które pojawia się na końcu wyrazów zakończonych na -ig, np. deig (surowe ciasto) lub seig (gęsty, żylasty). Kiedy G występuje przed -j, również nie powinniśmy go wymawiać, np. gjennom (przez), gjerne (chętnie), gjest (gość).
Obejrzyj również nasz film odnośnie niemego G – TUTAJ.
Nieme H
Jest uważane za jedną z najtrudniejszych niemych liter w norweskim. Przed spółgłoską H jest zawsze nieme, np. hjelpe (pomagać), hvem (kto), hvor (gdzie). Słowa pytające, które wymawiamy przez -v, są zawsze zapisywane z H na początku.
Wspominaliśmy o tym między innymi w tym filmie.
Nieme R
Znacznie trudniejszym przypadkiem jest R w grupie spółgłoskowej odtwarzającej dźwięk -sj, np. marsj (marsz), versjon (wersja).
Nieme S
S może sprawiać trudności jako litera łącząca w złożeniach, w których następne słowo zaczyna się na -s, np. Stortingssamling (zebranie parlamentu).
Nieme T
Występuje na końcu słów rodzaju nijakiego w formie określonej, np. fjellet (góra), huset (dom), skipet (statek). Jednak w formach dopełniacza (genitiv -s) można usłyszeć T, np. fjellets, husets, skipets.
Nieme V
V jest nieme na końcu niektórych słów, np. halv (połowa), sølv (srebro).
Jeśli chcecie poznać nasze porady odnośnie tego jak można ćwiczyć norweską wymowę, to zapraszamy Was do lektury wpisu: Jak ćwiczyć mówienie po norwesku?
